Daar gaan we weer, de bekende weg. De weg die we allemaal wel kennen, je weet wel… die van dezelfde patronen. Ik zie mezelf nog zo staan, keer op keer: ‘En nu doe ik het anders! Ik laat niet meer over me heen lopen, heb toch zelf zeker ook een stem? Ik ga niet meer achter een ander aan lopen en niet meer onzeker zijn. Ben er klaar mee!’ 3x raden… opeens kwam er na een poosje weer het besef dat er geen bal veranderd was. En het allermooiste was nog dat ik het rustig bij een ander neerlegde. Als die ander nu niet… of als die ander nu iets…

Heel interessant vind ik het, wat we allemaal meenemen vanuit oordeel. Lang heb ik het idee gehad dat mijn ideeën mijn ideeën waren, mijn hersenspinsels en de daar bijbehorende gedragingen. Ik ben een sterk persoon en ik wist wat ik wilde. Ik wist precies wie ik wel in mijn buurt wilde hebben en wie niet. Ik had ‘schijt’ aan wat anderen dachten…. En nu denk ik: ach zieltje, je dacht het zo leuk…. Ik dacht dat ik zelf besliste hoe ik mijn leven indeelde, maakte keuzes alleen op eigen inzicht ,dacht ik. Keuzes voor vriendschappen, relatie, werk, kleding en ga zo maar door. Ik zal even uitleggen waarom ik dit…

Wat een reacties op mijn vorige blog! Dat nodigt wel uit om een deel 2 te maken. (lees hier dan deel 1) De Messenger van Facebook staat nu vol met persoonlijke verhalen hoe afscheid genomen werd/wordt van sommige verbindingen of relaties. Het doet nogal wat met mensen en voordat je tot dat punt gekomen bent is het echt een heel persoonlijk ding geworden. Er gaan veel emoties aan vooraf zoals het gevoel van afwijzing, onbegrip, boosheid of verdriet. Je hebt zo je best gedaan….. In de berichten die ik kreeg speelden een aantal zaken een rol: te lang in gesprek willen blijven (zolang we praten komt het goed) steeds nieuwe…

Ik ben nogal van vragen stellen, ik hou wel van duidelijkheid namelijk. De mensen die wel eens een babbeltje durven te maken met mij weten dat er ook zomaar vragen uit kunnen komen die een tikje onverwachts zijn. Zo ontstond er onlangs een casual gesprek waarin ik ineens de pijn van diegene kon voelen. Er raakte net een snaar die onderliggend gevoelig is. Dit keer ging het over het topic eenzaamheid. De titel was het antwoord op mijn vraag wat je moet laten of doen om aan te passen. Aan te passen aan anderen, met andere verwachtingen en andere waarden en normen. Wat zou er gebeuren als je dat los…

Zo! Dit is even geleden. Een blog van Into more… Ik zeg het even heel eerlijk, ik had er geen zin in de afgelopen tijd. Het kostte me soms een hele dag om een blog te schrijven, alle spelfouten eruit te halen en het laten te lezen aan anderen wat ook weer tijd kostte. Het begon een beetje zwaar te voelen. Toch is er een boel gebeurd in die tussentijd. Mijn aanbod is nogal veranderd de afgelopen periode en er is een verschuiving geweest in cliënten. De verschuiving vindt vooral plaats richting het onbewuste, denken vanuit het lijf in plaats van het hoofd. Denken vanuit energie en intensiteit. Vanaf 2017…

Een conclusie is een soort vast gegeven, wist je dat? Let maar eens op als je ergens een conclusie aan verbonden hebt, dat ook exact zo gebeurt? Toch is dit maar een gedeelte van de realiteit, het is maar 1 deur naar zoveel mogelijkheden. Stel je eens voor dat je alle conclusies de deur wijst, met de daar bijbehorende denkpatronen, wat zou er dan veranderen? Hoe zou je dan de wereld om je heen zien? Zodra je die conclusies vervangt door vragen ga je zoveel meer mogelijkheden zien. Een klein voorbeeld is denk ik wel handig; Je ziet iemand paardrijden en het eerste wat je denkt is: ‘Dat kan ik…